Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Quo modo autem philosophus loquitur? Duo Reges: constructio interrete. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Cur, nisi quod turpis oratio est? Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.

Quod est, ut dixi, habere ea, quae secundum naturam sint,
vel omnia vel plurima et maxima.

Hominum non spinas vellentium, ut Stoici, nec ossa
nudantium, sed eorum, qui grandia ornate vellent, enucleate
minora dicere.

Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit?

An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?
Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.
Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo.

Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Igitur ne dolorem quidem. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Audeo dicere, inquit. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest;

Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.
Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus?

Stoicos roga.: Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit?
Quid Zeno?: Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.
Bork: Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?
Bork: Facillimum id quidem est, inquam.
Tria genera bonorum;: Sed ad bona praeterita redeamus.
Bork: Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem.

Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est. Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere.